Sztandarowy projekt

Na początek kilka faktów i liczb, by wiadomo było, z czym w ogóle mamy do czynienia.

Pierwszy etap budowy gdańskiego terminalu PERN polegał na postawieniu sześciu zbiorników na ropę naftową o łącznej pojemności 375 tys. m sześc. Prace nad projektem ruszyły w kwietniu 2013 roku. Roboty budowlane rozpoczęto w lutym roku 2014 i zakończono pod koniec 2015 roku. Wartą około 415 mln zł inwestycję zrealizowano więc bardzo szybko: wszystko, łącznie z przygotowaniem projektu i uzyskaniem pozwolenia na budowę, trwało zaledwie 32 miesiące.

Powstał kompletny, morski hub z potężnymi zbiornikami na ropę, oczyszczalnią ścieków, pompownią ropy i instalacją przeciwpożarową. Wyposażono go też w pełną infrastrukturę drogową i techniczną. Zbiorniki - każdy ma 19 metrów wysokości oraz 80 metrów średnicy - zaopatrzono w tak zwany „pływający dach”, który zapobiega parowaniu magazynowanej ropy. Będzie ona transportowana systemem rurociągów, którego sercem jest pompownia o mocy 120 tys. m sześc. na dobę.

Teraz o tym, dlaczego terminal wzbudza (bo wzbudza) różne, nawet silne emocje.

Inwestycja była „oczkiem w głowie” Marcina Moskalewicza, który na fotelu prezesa zarządu spółki PERN „Przyjaźń” zasiadał do stycznia tego roku. Wielokrotnie przekonywał, że terminal odsłoni przed krajowymi i zagranicznymi firmami działającymi na naszym rynku zupełnie nowe horyzonty. Oprócz stosowanych w kraju transakcji zakup-transport-sprzedaż, możliwe będzie przeładowywanie surowca do zbiorników, a potem, po pewnym okresie magazynowania, odsprzedawanie go dalej polskim lub zagranicznym odbiorcom.

Nowy szef PERN-u, Igor Wasilewski, nie odżegnuje się od sztandarowej inwestycji spółki:

- Teraz najważniejsze jest przygotowanie terminalu do rozruchu, do wypełnienia go ropą; tak, żeby jak najszybciej mógł zacząć pracować dla naszych klientów.