Twierdzi się, że ostatnia podwyżka stóp procentowych była niepotrzebna, ponieważ przyczyny inflacji w ostatnich miesiącach mają głównie charakter kosztowy i są wywołane zaburzeniami po stronie podaży, i że w takich warunkach stopy procentowe są nieskuteczne w hamowaniu inflacji. Jest to wielkie nieporozumienie. Po pierwsze, niezależnie od przyczyny inflacji podwyżka stóp procentowych zawsze działa antyinflacyjnie. Pojawiający się tu i ówdzie pogląd (głoszony nawet przez jednego z byłych ministrów finansów), że podwyżka stóp procentowych pobudza inflację, bo zwiększa koszty obsługi kredytu, jest w ustach ekonomisty kompromitujący. Efekt popytowy wzrostu stóp jest bowiem zawsze silniejszy i bardziej długotrwały od efektu kosztowego (pomijając przypadek braku jakichkolwiek ograniczeń budżetowych). Można dyskutować o skuteczności podwyżki stóp w różnych warunkach, ale nie sposób negować jej antyinflacyjnego efektu.
Co wszakże ważniejsze, RPP (Rada Polityki Pieniężnej - przyp. Red.) nigdy i nigdzie nie twierdziła, że celem ostatniej podwyżki stóp procentowych jest eliminacja szkód podażowych. Przypisywanie Radzie takich zamiarów jest po prostu niepoważne.