Zbigniew Niemczycki*:
- Myślę, że to był w sumie udany rok. Największe emocje budziły oczywiście wybory prezydenckie. Jeśli chodzi o gospodarkę - sądzę, że niedobrze się stało, że próbujemy jednak zbyt wcześnie skracać czas pracy. Jeszcze nas na to nie stać. Oczywiście chcielibyśmy już mieć taki standard i możliwości, jakie mają państwa z Europy Zachodniej, ale jeszcze sporo nam do niego brakuje. I wiele wysiłku będzie nas kosztowało odrobienie tego, czego, nie ze swej winy, nie mogliśmy budować od kilkudziesięciu lat. Cały czas budujemy teraz nową Polskę, nowy system ekonomiczny. Jeśli chodzi o inflację to się wybroniliśmy. Myślę, że nie w pełni możemy być usatysfakcjonowani ze wzrostu gospodarczego w 2000 roku. Jeśli chcemy stać się partnerem dla krajów Unii, to ten wzrost musi być większy. Na pewno plusem było to, że udało się nam zmniejszyć niekorzystny bilans dotyczący handlu zagranicznego. Niestety bardzo niepokojące jest rosnące bezrobocie, a nowe miejsca pracy nie są tworzone wystarczająco szybko. Minusem jest też to, że nie udało się zreformować systemu podatkowego.
Jeśli chodzi o prywatyzację największych polskich firm, to należy coś zrobić, żeby nie była ona wymuszana jedynie potrzebą łatania budżetowych dziur. Kiedy rząd "przebiera nogami" czekając na pieniądze z danej prywatyzacji - znaczy to, że nie funkcjonujemy w sposób ekonomicznie uzasadniony i stabilny. Przy presji pozyskiwania pieniędzy na łatanie budżetu, ta prywatyzacja siłą rzeczy nie jest najkorzystniejsza. W najbliższej przyszłości pieniądze z prywatyzacji nie będą już w takim stopniu wpływać, co teraz. One były zresztą w dużej mierze konsumowane przez budżet. Potrzebny więc będzie wzrost gospodarczy. Jeśli chodzi o prywatyzację PZU - to od początku była ona zbyt upolityczniona. W ogóle w prywatyzacji jest zbyt wiele polityki. Dla mnie rok 2000 był bardzo udany, wszystkie firmy osiągnęły korzystne wyniki.