Zbyt mało innowacyjnych produktów - to główna słabość polskiej chemii, a właśnie one pozwalają gigantom chemicznym na krociowe zyski. Jakość i "pogłębienie" oferty wydaje się dziś warunkiem sprostania konkurencji w segmentach, w których tradycyjnie czuliśmy się pewnie i mocno. Ale niezależnie od wysiłków będzie coraz trudniej.

Krajowa produkcja nawozów wynosi ponad 8 mln ton (w przeliczeniu na czysty składnik - 2,9 mln ton). Z tego prawie 6 mln ton to nawozy azotowe; fosforowe stanowią niespełna 400 tys. ton, a wieloskładnikowe - około 1,8 mln ton. Biznes nawozowy - w szerszym ujęciu - stał się pracodawcą dla dziesiątków tysięcy osób.

Produkcja Grupy Azoty i mniejszych firm nawozowych jest nieco jednowymiarowa. Krajowi producenci oferują co prawda różnorodną paletę nawozów, w tym coraz bardziej specjalistycznych, ale środki ochrony roślin to już nie nasza specjalność. A przecież idealnym rozwiązaniem byłoby oferowanie kompleksowego produktu dla rolników: zarówno nawozów, jak i właśnie środków ochrony.

Pewnie sytuacja nie byłaby aż tak groźna, gdyby nie fakt, że nasz rynek penetrują w coraz większym stopniu producenci nawozów z Rosji i Białorusi. Warto bowiem pamiętać, że obok Francji i Niemiec, Polska posiada największy areał upraw w całej Unii Europejskiej.

W dalszej części tekstu, jak polska chemia chce rozwiązać problem i czy jej się to uda