Rządowy program reformy górnictwa węgla kamiennego zakłada prowadzenie
od roku 2001 eksploatacji w 39 głębinowych kopalniach węgla kamiennego.
Z tego 29 kopalń to kopalnie metanowe o zróżnicowanym stopniu zagrożenia.
Wraz z obniżającą się głębokością eksploatacji zagrożenie metanowe będzie systematycznie wzrastało, może również wystąpić w kopalniach, które do tej pory
były zaliczane do kopalń niemetanowych.
Jedną z najbardziej skutecznych metod likwidacji zagrożenia metanowego w kopalniach jest odmetanowanie. Rozwiązanie to polega na ujmowaniu metanu wydzielającego się głównie podczas robót eksploatacyjnych, do sieci rurociągów metanowych pod depresją wytworzoną przez sprężarki gazowe zabudowane w powierzchniowej stacji odmetanowania. W ten sposób część metanu uwalnianego z górotworu nie dostaje się do powietrza wentylacyjnego kopalni, poprawie ulegają warunki bezpieczeństwa pracy oraz zostają stworzone możliwości do uzyskania wysokiego wydobycia z pojedynczego wyrobiska eksploatacyjnego. Ujęta mieszanka metanowa jest albo wypuszczana na powierzchni do atmosfery, albo też jest zagospodarowana jako ekologiczne i wysokoenergetyczne paliwo.