– Jakie są główne cele polityki ekologicznej i jakie działania podejmuje się w zakresie poprawy stanu środowiska naturalnego?
– Po prawie dziesięciu latach realizacji polityki ekologicznej państwa ukształtowanej w latach 1990 – 91 ocenia się, że była ona skuteczna. Przyjęte przez rząd i parlament dokumenty z nią związane spełniły już swoje zadanie. Obecnie musimy nieco inaczej spojrzeć na politykę ekologiczną państwa, by dostosować ją do nowych wymagań wynikających z innych uwarunkowań wewnętrznych i zewnętrznych, niż miało to miejsce w poprzednich latach. Zasadniczą rolą polityki ekologicznej naszego państwa jest przyjęta zasada zrównoważonego rozwoju. Jej podstawowym założeniem jest stymulowanie procesów gospodarczych i społecznych, aby zachować zasoby i walory środowiska w stanie zapewniającym trwałe możliwości korzystania z nich zarówno przez obecne, jak i przyszłe pokolenia, zachowując jednocześnie trwałość funkcjonowania środowiska przyrodniczego. Głównym celem nowej polityki państwa do roku 2025 jest zapewnienie bezpieczeństwa ekologicznego oraz wytyczenie strategii zrównoważonego rozwoju kraju. Istotnym elementem będzie również dostosowanie się przez Polskę do wymagań Unii Europejskiej w dziedzinie ochrony środowiska, związane z procesem integracji.
Członkostwo w UE wymuszać będzie na naszym kraju konieczność przeprowadzenie wielu działań. Musimy spełnić wymóg całkowitego wyeliminowania ze ścieków niektórych substancji szkodliwych oraz uzyskania bezpiecznych wskaźników emisyjnych dla poszczególnych substancji zagrażających ekosystemom wodnym. Konieczne jest wdrożenie systemu bezpiecznej likwidacji bądź unieszkodliwiania odpadów i pozostałości zawierających najbardziej szkodliwe substancje takie jak pestycydy, PCB, rtęć czy kadm. Ważne jest przy tym stworzenie systemu stopniowego eliminowania tych substancji jako surowców i składników produktów wprowadzanych na rynek oraz fizyczne zlikwidowanie ich zapasów oraz stałych składowisk. W zakresie jakości powietrza konieczne jest wyeliminowanie emisji niektórych substancji zagrażających życiu i zdrowiu ludzi lub uzyskanie bezpiecznych wskaźników emisyjnych. Dotyczy to takich substancji jak metale ciężkie i trwałe zanieczyszczenia organiczne, w szczególności m.in. dioksyny i furany. Konieczne będzie również stworzenie skutecznego systemu kontroli nad stosowaniem genetycznie modyfikowanych organizmów i wyeliminowanie możliwości ich przenikania do środowiska.