Głównym odbiorcą energii cieplnej są sąsiadujące z Elektrownią BLACHOWNIA firmy przemysłu chemicznego. Zmiany które wymusiła gospodarka rynkowa - obniżenie kosztów produkcji i zmiany sposobu zarządzania spowodowały, że Elektrownia Blachownia stała się zakładem mogącym sprostać nowym wyzwaniom.
Energię elektryczną i cieplną wytwarzają w sumie 3 turbozespoły. Moc elektryczna wyprowadzana jest do systemu energetycznego głównie poprzez rozdzielnię 110kV.
W roku 1942 Niemcy rozpoczęli budowę kombinatu chemicznego "IG FARBEN INDUSTRIE" położonego na wschód od Kędzierzyna. Dla potrzeb kombinatu wybudowano elektrownię przemysłową, której zadaniem było zaopatrywanie kombinatu w energię elektryczną i cieplną. W czasie wojny siłownia i kombinat chemiczny ucierpiały na skutek licznych bombardowań W 1945 roku zdemontowano wszystkie urządzenia energetyczne. W 1953 roku zapadła decyzja o odbudowie elektrowni z wykorzystaniem pozostałego kompleksu budynków i przekształceniu jej w zawodową elektrownię. Moc elektrowni ustalono na podstawie bilansu energetycznego oraz możliwości przestrzennego wykorzystania istniejących budynków. W pierwszym etapie budowy przewidziano zainstalowanie mocy 220 MW, a w drugim etapie rozbudowę do 360 MW.
W dniu 30 października 1957 z udziałem najwyższych władz państwowych uroczyście uruchomiono , a następnie zsynchronizowano z krajowym systemem elektroenergetycznym 1 blok Elektrownii BLACHOWNIA . W 1959 roku zakończył się I etap budowy elektrowni , tzw. Blachownia I. Pierwszy etap budowy obejmował 4 duobloki, składające się dwóch kotłów pyłowych Pauker, o wydajności 2 x 120 ton pary na godzinę i turbiny kondensacyjnej Siemens o mocy 55 MW. Łączna moc zainstalowana wynosiła 220 MW.
Budowa drugiego etapu Blachownia II - została zakończona w 1960 roku. Objęła dwa bloki, składające się z kotła przepływowego typu Benson o wydajności parowej 237 ton na godzinę i turbiny kondensacyjnej Siemens o mocy 70 MW. Dzięki zastosowaniu m.in. wtórnego przegrzewu i automatycznego zrzutu pary do kondensatora przy rozruchach i regulacji wydajności pomp zasilających sprzęgłem Voitha poprawiono znacznie sprawność wytwarzania energii elektrycznej. W tym okresie łączna moc zainstalowana jednostki osiągnęła 360 MW.
Konieczność rozbudowy elektrowni o tzw. Blachownię III wynikała głównie z dużego wzrostu zapotrzebowania na ciepło dla sąsiadujących z elektrownią Zakładów Chemicznych Blachownia. Inwestycja obejmowała budowę dwu kotłów OP 215 (RAFAKO) i dwóch turbin upustowo-przeciwprężnych UP-28,5 i P-32,5 MW (ZAMECH). Realizację tego etapu zakończono w 1968 roku.
Do 1981 roku łączna moc zainstalowana Elektrowni Blachownia wynosiła 421 MW mocy elektrycznej i 294MW mocy termicznej. Wskutek zużycia na przełomie lat 70 i 80 wycofano z eksploatacji Blachownię II, a także zredukowano parametry Blachowni I. Zmniejszyło to moc elektryczną zakładu do 244 MW. W latach dziewięćdziesiątych ze względu na zmniejszający się popyt na energię cieplną została obniżona sprzedaż energii cieplnej. W latach 1994-2000 przeprowadzono głęboką restrukturyzację techniczną, technologiczną i organizacyjną. Główną zmianą technologiczną było zastosowanie nowego paliwa podstawowego. W latach 1994-1996 przeprowadzono modernizację pięciu kotłów "PAUKER" tak, by można je opalać jednocześnie pyłem węglowym i gazem koksowniczym z pobliskich Zakładów Koksowniczych w Zdzieszowicach. Udział gazu koksowniczego w opalaniu kotłów, zastosowanie nowoczesnych gazowych palników niskoemisyjnych i modernizacja elektrofiltrów ELEX zapewniają dotrzymanie przez elektrownię dopuszczalnych norm emisji pyłu, SO2 i NOx do atmosfery. Zmiany techniczne polegały też na wprowadzeniu nowego procesu spalania węgla w kotłach OP-215 przez zastosowanie tzw. zimnego wiru w celu zmniejszenia emisji NOx. Następnie w latach 1997-1999 dokonano również modernizacji turbin kondensacyjnych o mocy osiągalnej 48 MW, polegającej na dostosowaniu ich do pracy w układzie kondensacyjno-upustowym. Zmodernizowano części wysokoprężne tych turbin, w wyniku czego uzyskano wzrost mocy osiągalnej do 55 MW oraz poprawę sprawności wytwarzania energii. Ważną częścią modernizacji turbin było wprowadzenie nowoczesnych systemów sterowania i zabezpieczeń Teleperm XP i Simatic S-5. Zastosowanie tych nowoczesnych systemów pozwoliło zapewnić obsłudze urządzeń wytwórczych bezpieczeństwo na wysokim poziomie, a samym urządzeniom stabilne parametry pracy, pozwalające na wydłużenie czasu eksploatacji. Czujniki pomiarowe zainstalowane w układzie technologicznym i nadrzędne systemy sterowania powoduje, iż praca turbin i układów zasilających jest bez przerwy monitorowana i kontrolowana, a o wszelkich nieprawidłowościach na bieżąco informowana jest obsługa urządzeń.
Zmniejszenie możliwości sprzedaży energii elektrycznej i cieplnej, spowodowane zapaścią gospodarczą dotychczasowych odbiorców, spowodowały konieczność dalszej restrukturyzacji. W latach 1998-2000 wycofano z eksploatacji niskosprawne urządzenia Blachowni III oraz podjęto trudną decyzję o redukcji zatrudnienia.
W 2001 roku w Elektrowni Blachownia uruchomiono nowoczesny system pomiarowo-rozliczeniowy "KRAKATAU". Zainstalowano liczniki energii elektrycznej, które współpracują z bazodanowym systemem informatycznym. System ten służy oczywiście do rozliczeń z odbiorcami energii, ale również pozwala kontrolować na bieżąco, z dużą dokładnością, wielkość produkcji elektrycznej.
Podstawowe dane techniczne PKE SA Elektrowni Blachownia:
Rok uruchomienia elektrowni: 1957
Rok uruchomienia ostatniego turbozespołu: 1960
Rodzaj paliwa podstawowego: węgiel kamienny
Liczba kotłów energetycznych: 3
Wydajność znamionowa kotłów [t/h]: 1030
Liczba turbozespołów: 3
Moc elektryczna osiągalna [MW]: 158
Dane teleadresowe:
PKE SA Elektrownia Blachownia
ul. Energetyków 11
47-225 Kędzierzyn-Koźle
tel. +48 077 483 92 13
fax: +48 077 483 93 39
www: www.elblach.pke.pl; www.pke.pl
e-mail: sekretariat@elblach.pke.pl