Polityka UE, a zwłaszcza klimatyczna, w sposób oczywisty wpływa na energetyczne polityki krajowe. Wspólnym mianownikiem jest to, że wdrażane rozwiązania są skomplikowane, niestabilne i nie sprzyjają inwestycjom. Jeśli energetyka ma stać się kluczem do konkurencyjności europejskiego przemysłu, a hasło industrializacji staje się coraz popularniejsze, polityka klimatyczna powinna stać się jednym z celów polityki energetycznej, a nie ją determinować.