Wodór na progu rewolucji. Debata na Europejskim Kongresie Gospodarczym

Wodór ogłoszony - niejako awansem - paliwem przyszłości pozostaje niezwykle obiecującym rozwiązaniem dla sektora energii wystawionego na presję kryzysu surowcowego. Wciąż jednak deklaracje i plany przeważają nad wprowadzonymi rozwiązaniami. Debata o perspektywach polskiej gospodarki wodorowej będzie częścią Europejskiego Kongresu Gospodarczego w Katowicach.

Na pytania o przyszłość polskiego wodoru odpowiedzi będą szukać uczestnicy Europejskiego Kongresu Gospodarczego, na który można się właśnie rejestrować:

- Ireneusz Zyska, sekretarz stanu, pełnomocnik rządu ds. odnawialnych źródeł energii w Ministerstwie Klimatu i Środowiska   
- Bartłomiej Pawlak, wiceprezes zarządu Polskiego Funduszu Rozwoju
- Grzegorz Wiśniewski, prezes zarządu EC BREC Instytut Energetyki Odnawialnej
- Adam Ogrodnik, wiceprezes Urzędu Dozoru Technicznego
- Tomoho Umeda, prezes Hynfra
- Jarosław Wajer, partner, lider doradztwa dla sektora energetycznego w regionie CESA, EY
- Artur Fryczkowski, wiceprezes zarządu, Alstom w Polsce, Ukrainie i Krajach Bałtyckich
- Grzegorz Jóźwiak, dyrektor biura wdrażania paliw alternatywnych w PKN Orlen
- Anna Kornecka, niezależny ekspert, sekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju, Pracy i Technologii w latach 2020-2021, dyrektor instytutu, Stowarzyszenie Program Czysta Polska
- Bogusława Drelich-Skulska, prorektor ds. akredytacji i współpracy międzynarodowej, Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu.

Mamy fundamenty. Co dalej?

Polska jako pierwszy kraju UE dopracowała się sektorowego porozumienia na rzecz rozwoju gospodarki wodorowej, inicjują działalność kolejne „dolin wodorowe” – swoiste klastry współpracy w tej dziedzinie, w tym roku ma zostać uchwały pakiet regulacji otwierających szeroko gospodarce, biznesowi i samorządom drzwi do wodorowego świata („konstytucja wodorowa”).

Z drugiej strony trzeba brać pod uwagę ograniczenia i bariery: niedojrzałość technologii, wysokie koszty, konieczność zbudowania niemal od podstaw infrastruktury wodorowej, uzależnienie od stopnia rozwoju energetyki odnawialnej (możliwość produkcji tzw. zielonego wodoru).

Czy wodór rzeczywiście może stać się polską specjalnością? Jak nasze ambicje wyglądają na tle wodorowych planów Europy? Czego trzeba, by z fazy deklaracji i projektowania przejść do realizacji i działań?

Czy wyraźny trend uniezależniania europejskiej energetyki od importu paliw kopalnych z Rosji może być impulsem przyspieszającym realizację wodorowych strategii?

————
Tekst ten powstał w ramach przygotowań do Europejskiego Kongresu Gospodarczego 2022. Rejestrację na naszą konferencję w dniach 25-27 kwietnia znajdziecie tutaj.

PODOBAŁO SIĘ? PODZIEL SIĘ NA FACEBOOKU