Paweł Borys: W latach 2022-23 spodziewam się inwestycyjnego boomu

Inną barierą jest sama struktura polskiej gospodarki. Wspiera się ona głównie na mikro-, małych i średnich przedsiębiorstwach; bardzo mało jest polskich dużych firm, no i mamy duże ponadnarodowe przedsiębiorstwa, operujące na naszym rynku: pełnią ważną rolę, ale tu kierują się naturalnie własnymi potrzebami inwestycyjnymi (w międzynarodowym ujęciu).

- Trzeba też pamiętać, że nasi przedsiębiorcy są raczej dość konserwatywni: finansują inwestycje z kapitału własnego, dochodzą do pewnego poziomu i boją się zrobić następny krok - np. w kierunku międzynarodowej ekspansji (to zresztą zachowanie powszechnie znane z sektora MSP) – mówi Paweł Borys.

Jest przekonany, że po pandemii - chociażby dzięki środkom z tarcz - pozycja płynnościowa i siła finansowa polskich firm będzie w większości przypadków naprawdę dobra. I w momencie, kiedy pojawi się popyt, ożywienie gospodarcze, zaobserwujemy wzrost inwestycji (wzmacniany jeszcze środkami publicznymi).

- Liczę, że lata 2022-23 będą w Polsce czasem inwestycyjnego boomu – prognozuje prezes PFR.


GUS opublikował niedawno dane o „nakładach wewnętrznych na działalność B+R według sektorów finansujących w latach 2016-19”. Obrazują one malejący w 2019 r. udział sektora przedsiębiorstw (50,7 proc.) oraz bardzo duży i jednak rosnący udział sektora rządowego (38,8 proc). Czy to modelowe proporcje?

Co z tymi innowacjami?

- Sporo środków przez wiele lat nie służyło tworzeniu silnego systemu innowacji. Zamiast „branży innowacyjnej” stworzyliśmy „branżę dotacyjną”. Wyspecjalizowano się w wydawaniu europejskich grantów, a niekoniecznie w tym, by wymyślić jakiś ciekawy projekt -mówi bez ogródek Paweł Borys.

PFR – dodaje – koncentruje się na budowie silnego zaplecza finansowania: od zalążkowego pomysłu poprzez różne, późniejsze jego „fazy ekspansji”. Temu służy m.in. zainwestowanie w ok. 30 funduszy VC: to największa taka platforma finansowania w naszej części Europy (już ponad 100 różnych projektów zyskało tam wsparcie).

Paweł Borys narzeka, że w procesie polskich innowacji piętą achillesową nadal pozostaje współpraca nauki z biznesem.

Skomplikowana sytuacja innowacyjnego postępu w Polsce wynika też – według niego – z opisanej już wcześniej struktury gospodarki: to oczywiste, że mniejsze firmy wydają na to mniej pieniędzy niż duże. Polski motor rozwoju opiera się tymczasem na transferze technologii i jej „adopcji”.

Czy pandemiczny kryzys i związane z tym obawy i zachowawczość dodatkowo na bardzo długo przyhamują innowacyjny rozwój?

- Ścierają się tu dwie przeciwstawne siły. Pandemia oczywiście spowodowała poważne problemy wielu firm, w tym start-upów, nowych projektów. Jest problem z wdrażaniem teraz nowości: popyt się tu załamał. Ale widać i drugi, bardzo silny trend: skutki pandemii stały się bardzo silnym bodźcem do cyfryzacji czy w ogóle do inwestycji w nowe technologie – wskazuje Borys.

Szef PFR zachęca, by odważnie pójść za ciosem, bo być może w najbliższych latach zdecyduje się, czy polskie firmy zachowają swą konkurencyjność na europejskim rynku.