KWK Morcinek

Stwierdzono też, że pokłady węgla są znacznie większe, aniżeli prognozowano z wcześniej wykonanych odwiertów. Obszar górniczy ustalono na 22,6 km². Prace nad projektem kopalni przebiegały nadzwyczaj szybko. Zlecenie wykonania projektu Biuro Projektów Górniczych w Gliwicach otrzymało 14 maja 1977 r., a już po trzech miesiącach, 10 września 1977 r. wytyczono otwór badawczy pod szyb. W projekcie kopalni uwzględniono dwa etapy budowy kopalni. Docelowo po zakończeniu realizacji przedsięwzięcia kopalnia miała wydobywać 12 Gg węgla na dobę netto.

Dyrekcja budowanej kopalni znajdowała się w Żorach. Była ona wspólna dla wszystkich nowych inwestycji górniczych w ROW i nosiła nazwę Świerklany-Suszec-Kaczyce w budowie".
Już po rozpoczęciu prac budowlanych zmieniono lokalizację szybów - szyby I i II umieszczono bliżej siebie, ale także bliżej granicy z Czechosłowacją i z rzeką Olzą (co ciekawe: decyzja o zmianie lokalizacji szybów została podjęta na podstawie fenomenalnej, jak się później okazało, intuicji ówczesnego głównego geologa budowanej kopalni).

Dla potwierdzenia słuszności tej decyzji, jako korzystniejszej dla całej inwestycji, wykonano dwa dodatkowe otwory badawcze w miejscach planowanych szybów. Badania potwierdziły, że w tych miejscach głębokość potrzebna dla osiągnięcia stropu karbonu będzie najmniejsza, a także stwierdzono brak występowania poziomów kurzawkowych, które mogłyby wykluczyć zamierzone lokalizacje.

Zmiana miejsc usytuowania szybów pozwoliła przyspieszyć znacznie realizację przedsięwzięcia (ponieważ zmniejszyła się odległość między szybami I i II). Szyby głębiono z wcześniejszym odwodnieniem i odgazowaniem warstw skalnych za pomocą pomocniczych odwiertów z powierzchni (wykonano 10 takich otworów do głębokości ok. 600 m każdy). Szyby głębiło Przedsiębiorstwo Budowy Szybów z Bytomia. Szyb I rozpoczęto budować od stycznia, a szyb II od marca 1978 r. Równolegle do głębienia szybów na powierzchni instalowano fundamenty pod wieżę szybową, a także potrzebną dla późniejszego zakładu infrastrukturę.

Podczas głębienia szybów spotkano się ze znacznymi problemami z odwodnieniem (szczególnie w przypadku szybu I) - po przekroczeniu trzechsetnego metra miejscami woda wydobywała się do 300 l/min. Wobec tego od trzechsetnego metra rozpoczęto montaż obudowy dwuwarstwowej. Szyby ukończono 1 marca 1982 r. W tym samym miesiącu zamontowano stałe maszyny wyciągowe i przystąpiono do głębienia korytarza łączącego szyby I i II. Głębienie szybów zakończono w 1985 r. Kopalnia posiadała wtedy trzy szyby, wszystkie o średnicy 8 m.:

Szyb I o głębokości 1143 m, ukończony w marcu 1982 r.
Szyb II o głębokości 1213 m, ukończony w styczniu 1985 r.
Szyb III (wentylacyjny) o głębokości 1140 m, ukończony w wrześniu 1983 r.

Planowano jeszcze budowę szybów IV i V, ale wskutek tragicznego stanu finansów kopalni na początku lat 90. z budowy zrezygnowano (szyb V wykopano do głębokości 650 m). Częściowo wykonany szyb V wykorzystywany był przez cały okres pracy kopalni jako podziemny zbiornik metanu.

Kopalnia posiadała zelektryfikowaną bocznicę kolejową, towarową stację kolejową, lokomotywownię, zakład ciepłowniczy (uruchomiony w 1984 głównie na potrzeby kopalni, osiedla przykopalnianego oraz osiedla Pogwizdów) oraz rozbudowaną infrastrukturę naziemną. Dla górników powstały nowe osiedla mieszkaniowe w Kaczycach, Pogwizdowie i Cieszynie. Przy kopalni rozwijał się klub sportowy - Morcinek Kaczyce, a od 1985 także klub żeglarski Naktuz.