Czy wodór stanie się paliwem przyszłości? Grupa Azoty jest na tak

Wiceprezes Grupy Azoty Grzegorz Kądzielawski, największego w Polsce producenta wodoru - na razie na potrzeby własnej syntezy chemicznej - wyraził gotowość produkcji tego gazu także pod kątem rozwoju transportu. Wskazał na korzyści związane z rozproszeniem na terenie kraju fabryk Azotów wytwarzających wodór, a także jego czystość - bliską potrzebom transportu wodorowego. - Widzimy szansę rozwoju transportu wodorowego. (…) Chcemy spróbować odnaleźć się jako potencjalny dostawca - mówił.

Prezes Ursusa Karol Zarajczyk deklarował, że jako właściciel tej marki widzi szansę na rynku w nowoczesnych technologiach, a wodór postrzega jako paliwo przyszłości. Już w ub. roku Ursus uzyskał homologację dla swojego pierwszego autobusu wodorowego. Mówił też o otwartości przy współpracy po stronie Grupy Azoty czy Grupy JSW. Zarajczyk akcentował jednocześnie, że ze względu na wciąż drogie komponenty, m.in. ogniwa paliwowe, autobus wodorowy kosztuje dziś 4 mln zł, a elektryczny - o połowę mniej. Koszt autobusu konwencjonalnego to ok. 1 mln zł.

Prof. Uhl zapewnił, że już za półtora roku będzie można kupić polskie ogniwo wodorowe. Wśród dotychczasowych ograniczeń technologii wodorowej wymienił długoterminowe przechowywanie wodoru (ze względu na wielkość jego cząsteczek, przenikających nawet przez metal).

- W tej chwili jesteśmy już w stanie te problemy rozwiązać, są rozwiązania. Jest nowa dyrektywa wodorowa, która umożliwia nam zastosowanie magazynów wodorów 700 bar, co zwiększa nam zasięgi tych pojazdów. (…) Polskie firmy szybko wchłaniają dostępne na rynku technologie, tylko potrzeba nam rynku, aby je skomercjalizować - zaznaczył.

Prof. Chorowski podkreślił że technologia wodorowa wymaga podejścia systemowego. - Polskę stać na to, by uruchomić duży program okołowodorowy, liczony w miliardach, pod warunkiem, że najpierw zainteresowane strony - czyli ci, którzy byliby dostawcami technologii, ich użytkownikami i regulatorzy, czyli rząd - umówią się, co chcą mieć - podkreślił szef NCBR.

- Gdybyśmy szli w sposób rozproszony, wydamy 500 mln i nie będziemy mieli nic. Jeżeli podejmiemy pewne decyzje, tylko skoordynowane, to wydamy może nie 500 mln, tylko 2 mld i staniemy się prawdopodobnie gospodarką, która się zwodoryzuje - zdiagnozował Chorowski.

Z jego słowami zgodzili się wiceprezes Azotów oraz szef Ursusa. - Abyśmy przeszli od słów do czynów, potrzebne jest systemowe umówienie się, że chcemy to zrobić - uznał Kądzielawski. - Systemowe rozwiązanie jest wymagane na samym początku - podkreślił Zarajczyk. - Już widać, że jest o tyle wyraźna synchronizacja programu E-bus z zasobnikami wodoru w ramach programów NCBR, że to jest naprawdę przemyślane i z głową - zdiagnozował.