Mateusz Morawiecki

• Miejsce zamieszkania: Warszawa
• Wiek: 51 lat
• Zawód: polityk
• Przynależność do partii: członek partii politycznej: Prawo i Sprawiedliwość

Urodzony 20 czerwca 1968 roku we Wrocławiu.

Ukończył studia w zakresie historii na Uniwersytecie Wrocławskim oraz studia z zakresu Business Administration na Politechnice Wrocławskiej i Central Connecticut State University. Uzyskał dyplom MBA na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Ukończył również studia podyplomowe z zakresu prawa europejskiego i ekonomiki integracji gospodarczej na Uniwersytecie w Hamburgu.

Był konsulem honorowym Republiki Irlandii w Polsce. W 2010 powołano go w skład rady gospodarczej przy premierze Donaldzie Tusku.

Od 1991 pracował dla spółki Cogito, współtworzył firmy wydawnicze Reverentia i Enter Marketing-Publishing. W 1991 r. był współzałożycielem, menedżerem i redaktorem pisma „Dwa Dni”. W latach 1992–1995 pracował jako menedżer odpowiedzialny za marketing i finanse w przedsiębiorstwach konsultingowych i wydawniczych. W 1995 odbył staż w Niemieckim Banku Federalnym. W latach 1996–1997 prowadził projekty badawcze w zakresie bankowości i makroekonomii na uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem. W 1997 wraz z Frankiem Emmertem opublikował "Prawo europejskie, podręcznik z zakresu prawa unijnego i ekonomiki integracji gospodarczej". W 1998 został zastępcą dyrektora Departamentu Negocjacji Akcesyjnych w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej. W latach 1998–2001 był członkiem rad nadzorczych Zakładu Energetycznego Wałbrzych i Agencji Rozwoju Przemysłu.

W 1998 r., po odejściu z administracji rządowej, podjął pracę w Banku Zachodnim. W latach 1998–2001 był doradcą prezesa zarządu, a następnie dyrektorem banku. W 2001, po połączeniu Banku Zachodniego i Wielkopolskiego Banku Kredytowego, został członkiem zarządu Banku Zachodniego WBK, a w maju 2007 objął stanowisko prezesa zarządu tej instytucji. Kierowany przez niego BZ WBK stał się jednym z trzech największych banków w Polsce. Bank ten w tym czasie, z jego inicjatywy, brał udział w finansowaniu różnych przedsięwzięć kulturalnych, m.in. serialu telewizyjnego Czas honoru oraz filmów Czarny czwartek i 1920 Bitwa Warszawska.

W latach 1998–2002 zasiadał w sejmiku dolnośląskim I kadencji, mandat uzyskał z listy Akcji Wyborczej Solidarność.

Od 2008 r. do czasu wejścia w skład rządu w 2015 r. był konsulem honorowym Republiki Irlandii w Polsce. W 2010 został powołany w skład Rady Gospodarczej przy premierze Donaldzie Tusku, w której zasiadał przez blisko dwa lata.

9 listopada 2015 r. zrezygnował z funkcji prezesa zarządu Banku Zachodniego WBK. 16 listopada objął urzędy wicepremiera i ministra rozwoju w rządzie Beaty Szydło. W marcu 2016 r. wstąpił do Prawa i Sprawiedliwości. W tym samym roku przedstawił dokument programowy (nazwany „planem Morawieckiego”), który został przyjęty w rozwiniętej wersji przez Radę Ministrów w lutym 2017. Od marca 2016 kierował Komitetem Rozwoju, zadaniem którego było wypracowywanie programów w ramach planu odpowiedzialnego rozwoju.

28 września 2016 r. został odwołany ze stanowisk rządowych, a także tego samego dnia powołany ponownie na urzędy wicepremiera i ministra rozwoju i finansów. 30 września tego samego roku stanął na czele Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów. W marcu 2017 r. na zaproszenie ministra finansów Niemiec uczestniczył w spotkaniu ministrów finansów państw G20 w Baden-Baden, będąc pierwszym przedstawicielem Polski na tym szczycie i jednym z kilku przedstawicieli państw nienależących do grupy.

7 grudnia 2017 r. komitet polityczny PiS rekomendował jego kandydaturę na stanowisko prezesa Rady Ministrów w związku z deklaracją rezygnacji ze strony premier Beaty Szydło, którą oficjalnie złożyła następnego dnia. Również 8 grudnia Mateusz Morawiecki został przez prezydenta RP Andrzeja Dudę desygnowany, a w dniu 11 grudnia powołany na to stanowisko. Jednocześnie został też ponownie powołany na urząd ministra rozwoju i finansów.