Mniej zamówień, zwolniono pracowników - branża ochrony szuka nowej formuły

Jeszcze siedem lat temu pracowników firm ochroniarskich można było wynająć po minimalnej stawce 5 zł za godzinę. Powszechnie więc korzystano z ochrony. Robiły to także instytucje publiczne, wpisując do przetargów kryterium najniższej ceny. Dziś, gdy ochroniarz kosztuje ponaddwukrotnie więcej, okazało się, że nie jest niezbędny. Można go albo zastąpić techniką - kamerą i czujką, albo w ogóle ograniczyć ochronę.

Rynek ochrony osób i mienia przechodzi metamorfozę. Podniesienie płacy minimalnej i minimalnej stawki godzinowej w umowach-zleceniach (do 13 zł brutto), wymóg „ozusowania” umów-zleceń do wysokości minimalnego wynagrodzenia, zmiany w przetargach publicznych prowadzące do preferowania firm zatrudniających na etat - wszystko to sprawiło, że cennik za usługi ochroniarskie musiał się zmienić. Swoje zrobił też brak rąk do pracy.

To był szok dla klientów, gdy firmy ochroniarskie przystąpiły powszechnie do renegocjacji cen za usługi, przedstawiając argumenty nie do odrzucenia. Skutek był różny, ale - w ocenie Polskiego Związku Pracodawców Ochrony - doprowadził do dwucyfrowego spadku popytu, mierzonego liczbą roboczogodzin ochrony. W ciągu trzech lat o około 1/3. Inne szacunki (np. Securitas Polska) wskazują, że ceny wzrosły średnio o ponad 30 proc., przy jednoczesnej redukcji roboczogodzin o około 10 proc.

Czy branża najtrudniejszy okres ma za sobą? Niekoniecznie.