Skomentuj (6) 
Podziel się!
Udostępnij
Twittnij
Wyślij
Drukuj
Naukowcy z Wydziału Nowych Technologii i Chemii Wojskowej Akademii Technicznej, pod kierunkiem dziekana prof. Stanisława Cudziły, opracowali technologię produkcji termobarycznego materiału wybuchowego. Dotychczas w Polsce nie produkowano bomb czy amunicji z tego rodzaju ładunkiem.
- Broń termobaryczna od dawna znajduje się w arsenałach armii wielu państw. W polskiej armii prace nad takimi ładunkami przez lata zaniedbywano.
- Naukowcy z Wojskowej Akademii technicznej opracowali materiał wybuchowy, który zapewnia efekt termobaryczny.
- Producenci są przygotowani do produkcji tego materiału wybuchowego. Decyzja, czy produkować i stosować go w głowicach bojowych leży teraz po stronie armii.
Broń termobaryczna od dawna znajduje się w arsenałach wielu armii. Rosjanie pracują nad nią już od lat osiemdziesiątych... Samobieżne systemy artylerii rakietowej TOS-1A mogą wystrzeliwać na odległość do 6 km niekierowane termobaryczne rakiety o średnicy 220 mm. W ładunek termobaryczny można wyposażyć też taktyczny balistyczny rakietowy pocisk o zasięgu do 400 km - Iskander-M.
Taka amunicja używana jest w kierowanych laserem lub radarem przeciwpancernych pociskach rakietowych, a nawet w ręcznych granatnikach RPG-7 czy granatnikach kalibru 43 mm GM-94. Strzelali z niej rosyjscy żołnierze podczas walk na Krymie, na Ukrainie, w Kazachstanie i w Libii.
Materiał termobaryczny to podstawowy ładunek olbrzymiej amerykańskiej bomby lotniczej GBU-43 MOAB (ang. Mother of All Bombs, tłum. matka wszystkich bomb) o ładunku ważącym 9 t, uznawanej za największą bombę konwencjonalną na świecie. Po raz pierwszy bojowo użyli ją Amerykanie w Afganistanie w roku 2017.
Eksplozja Mother of All Bombs, czyli Matki wszystkich Bomb Fot.youtube.comNowe w oczekiwaniu
- W polskiej armii prace nad ładunkami termobarycznymi to dotychczas obszar zaniedbany - opowiada WNP.PL prof. dr hab. inż. Stanisław Cudziło, dziekan Wydziału Nowych Technologii i Chemii Wojskowej Akademii Technicznej.Zakłady Metalowe Dezamet SA, które pracują nad rodziną amunicji do samobieżnego moździerza 120 mm typu Rak, której pierwszą partię amunicji odłamkowo-burzącej wojsko ma otrzymać w 2019 r.; nie planują wykorzystywać ładunków termobarycznych - przynajmniej na razie.
- Cały granat odłamkowo-burzący, jak i zapalnik, to zakładowy patent - od początku nasza myśl, konstrukcja i wykonanie. Granat wypełniony jest zupełnie nowym materiałem wybuchowym K43, opracowanym w bydgoskim Nitro-Chemie - informuje WNP.PL Jacek Prokop z wydziału Postępu Technicznego spółki Dezamet.
Materiał termobaryczny? Z eksportu!
Jednak polskie jednostki specjalne, m.in. GROM, mają do dyspozycji lekkie moździerze LRM oraz granatniki przeciwpancerne RPG-75-M, do których może być stosowana amunicja termobaryczną. Także w prowadzonym wciąż programie Zaawansowanego Indywidualnego Systemu Walki Tytan planuje się wyposażenie naszych żołnierzy w granaty termobaryczne.- Materiał termobaryczny użyty do ich konstrukcji - ze względu na obecny, wstępny etap krajowych prac nad rozwojem tej broni - jest pochodzenia zagranicznego - podkreśla prof. Cudziło. Ten, który opracowali naukowcy WAT, nadaje się jednak doskonale do tak małych ładunków, jak granaty ręczne czy granatnikowe.
PODOBAŁO SIĘ? PODZIEL SIĘ NA FACEBOOKU
CZYTAJ WSZYSTKIE
DODAJ NOWY KOMENTARZ
