Skomentuj (14) 
Podziel się!
Udostępnij
Twittnij
Wyślij
Drukuj
Sytuacja wielu polskich zakładów zbrojeniowych wciąż jest zła. Trudno oczekiwać, że zmieni się nagle, niczym za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Jednak mimo niemałych problemów, PGZ nie rezygnuje z szukania strategii, kompetencji i rozwiązań, które mają proces uzbrajania armii w polski sprzęt usprawnić i przyspieszyć.
Trudna jest też sytuacja dużej części spółek podległych PGZ. Dowiadujemy się o złych praktykach biznesowych w grupie, lawinowym wzroście zatrudnienia i wypłat, także na odprawy dla zwalnianych prezesów, co ma mocny wpływ na dynamikę przyrostu kosztów. Do tego rząd nie wspiera polskiego sektora zbrojeniowego tak, jak zapowiadał.
- Za rok 2016 i 2017 PGZ notowała straty. Za rok 2018 ma niewielki zysk, który w dużej mierze wynika z tego, że zwiększono trzykrotnie dotacje z Programu mobilizacji gospodarki. Szereg spółek jest nadal w bardzo trudnej sytuacji - opowiada poseł Mroczek, zastępca przewodniczącego Sejmowej Komisji Obrony Narodowej.
Odnosząc się do tych wypowiedzi Wojciech Skurkiewicz, sekretarz stanu w MON, potwierdził, że resort obrony i rząd wspierają polski przemysł obronny, wspierają polskie spółki obronne na rynkach zagranicznych, w inicjatywach zbrojeniowych Sojuszu Północnoatlantyckiego, jak i UE oraz w ramach Europejskiego Funduszu Obronnego i PESCO.
- W 2019 r. wartość umów zasadniczych realizowanych przez inspektorat wsparcia sił zbrojnych szacuje się na 2,2 mld zł. W tej grupie zamówień wskaźnik wykonawców krajowych planowany jest na poziomie 99 proc. - podkreśla wiceminister Skurkiewicz.
Witold Słowik, prezes Polskiej Grupy Zbrojeniowej SA. sprawę widzi tak: - Sytuacja polskiego przemysłu obronnego jest wynikiem działań i zaniedbań wszystkich rządów od 1989 roku. Obecna kondycja rodzimej zbrojeniówki wynika z tego, że nie było spójnej koncepcji rozwoju, a kolejne rządy zmieniały programy wprowadzane przez poprzedników - twierdzi.
Dodaje, że po 1989 r. polski przemysł zbrojeniowy nie był w dużej mierze modernizowany. Zapotrzebowania armii były z roku na rok coraz mniejsze. Zakłady zbrojeniowe żyły z wyprzedawania swojego majątku, a nie z ich podstawowego zadania, nie miały pieniędzy nawet na wypłaty.
W dalszej części artykułu
Jaka jest kondycja spółek należących do naszego czempiona zbrojeniowego? Co należy zrobić, aby zmaksymalizować wkład polskiego przemysłu w zapewnienie wojsku uzbrojenia i sprzętu?
CZYTAJ WSZYSTKIE
DODAJ NOWY KOMENTARZ
