Ponad miliard złotych pożyczki dla Wietnamu. Zarobią polskie firmy, na razie Adamed

Prezydent Andrzej Duda podpisał w Wietnamie kilka umów, w tym jedną o pożyczce, która ma zostać wykorzystana na zakupy u polskich producentów. W tym samym czasie umowę podpisał też Adamed, który zainwestuje 50 mln dolarów w wietnamską firmę farmaceutyczną Dat Vi Phu. Dlaczego wietnamski sektor medyczny jest wielką szansą dla polskich firm?

Słaba jakość opieki publicznej, dynamiczny wzrost ludności (około 1% rocznie), zwłaszcza klasy średniej, i starzenie się społeczeństwa (liczba osób w wieku 60-79 lat wzrośnie o około 8 mln w ciągu 15 lat) napędzają rynek medycyny w Wietnamie, który do 2019 r. ma rosnąć o około 8% rocznie.
Rosnący popyt zachęca z kolei prywatnych i państwowych usługodawców do inwestowania w poprawę jakości opieki medycznej, w tym kupowania wysokiej jakości sprzętu. Ponieważ krajowi dostawcy nie dysponują nowoczesnymi produktami, muszą one być importowane.

Stopniowe obejmowanie krajowym ubezpieczeniem zdrowotnym coraz większej części populacji zwiększa popyt na usługi medyczne. Obowiązkowe ubezpieczenie obowiązujące od 1 stycznia 2015 r. objęło już 76,25%. Rząd chce, aby do roku 2020 włączyć do niego co najmniej 80%. Mimo tej zmiany, według Ministerstwa Zdrowia około 45% całkowitych wydatków medycznych jest nadal finansowanych ze środków prywatnych. Gotowość pacjentów do współpłatności za dobrą opiekę medyczną zachęca instytucje publiczne i prywatne do inwestowania w wysokiej jakości sprzęt.

Długofalowym celem rządu jest zwiększenie pojemności szpitali państwowych oraz jakości świadczonych przez nie usług. Według planów rządowych, w latach 2016-2022 na cały system opieki zdrowotnej zostanie wydane 742 miliardy dongów (około 32,3 mld USD).

Rośnie też oferta regionalnej opieki zdrowotnej i rozbudowa szpitali na prowincji w celu zmniejszenia presji na szpitale centralne, zwłaszcza w Hanoi i Ho Chi Minh City (HCMC), które uginają się pod ciężarem pacjentów, a podwójne obłożenie łóżek szpitalnych nie należy do rzadkości.

W związku z powyższym wiele szpitali w centrum jest rozbudowywanych. Na przykład dwa szpitale w Hanoi - Bacha 2 i Viet Duc - zostaną rozbudowane kosztem 38,5 miliona USD. Inwestycje w HCMC obejmują klinikę pediatryczną (62,8 miliona USD), klinikę onkologii (49,7 miliona dolarów) i szpital wojskowy (49,7 miliona dolarów).

Rząd chce przyspieszyć badania nad biotechnologią i inwestuje w centra badawcze koncentrujące się na badaniach nad rakiem, cukrzycą i chorobami opornymi na antybiotyki. Miasto Danang w środkowym Wietnamie niedawno zatwierdziło projekt nano- i biotechnologii w wysokości 67 milionów USD. Budowa Centrum Nanotechnologii/Biotechnologii i Centrum Badawczo-Rozwojowego przez Danapha Joint Stock Company ma zakończyć się w 2021 r.

E-Zdrowie jest nadal we wstępnej fazie rozwoju. Informatyzacja i cyfryzacja szpitali jest jednym z priorytetów rządu. W planach jest m.in. wprowadzenie elektronicznej karty zdrowia, centralnego systemu informacyjnego, do którego podłączone są wszystkie szpitale. Szczegóły techniczne i regulacyjne pozostają jednak nadal nieznane.

Widoczne postępy dotyczą telemedycyny, choć jest to dopiero początek procesu. Specjaliści ze szpitali centralnych pomagają swoim odpowiednikom w prowincjach za pomocą wideokonferencji w zakresie operacji lub diagnostyki.

CZYTAJ WIĘCEJ

Szpitale państwowe tworzą około 70% popytu na technologie medyczne. Zakupy dokonywane są albo z budżetu państwa, albo ze środków pomocy rozwojowej (Official Development Assistance, ODA) lub budżetów samych szpitali. Od 1 stycznia 2016 r. szpitale zostały zobligowane do samodzielnego utrzymywania się bez dotacji rządowych. Warto zatem zwrócić uwagę na to, jak będzie rozwijać się ich sytuacja finansowa w ciągu najbliższych kilku lat. Już obecnie widać duże różnice między placówkami. Wyspecjalizowane szpitale w Hanoi i HCMC posiadają wystarczające zasoby, aby kupić nawet wysokiej jakości sprzęt, podczas gdy szpitale na prowincji są zdecydowanie gorzej wyposażone i nie mają środków na duże zakupy sprzętu.

Instytucje zdrowia publicznego zazwyczaj kupują urządzenia medyczne w drodze przydziału. Prywatni dostawcy nie są związani mechanizmami przetargowymi, zamówienia można składać bezpośrednio.

Organizacje międzynarodowe takie jak Azjatycki Bank Rozwoju, Bank Światowy czy UE od lat wspierają wietnamski sektor opieki zdrowotnej. Do 2019 r. działa sektorowy Program Wsparcia HSPSP-2 UE dla Wietnamu, który ma do dyspozycji 100 milionów euro dla rozwoju opieki medycznej w najbiedniejszych prowincjach Wietnamu. Jeśli w projektach uczestniczą donatorzy krajowi, to ich producenci są już z reguły wyraźnie uprzywilejowani w przetargach. Dostawcy innych narodowości mają wówczas małą szansę na zdobycie kontraktu.

Lokalna struktura przemysłu

Według Ministerstwa Zdrowia w 2016 r. Wietnam posiadał 48 w pełni rozwiniętych zakładów produkcyjnych i badawczych, które produkują i sprzedają 621 produktów.

Firmy wietnamskie są z reguły producentami małych urządzeń lub prostych materiałów eksploatacyjnych, takich jak jednorazowe strzykawki, igły i rękawiczki lub proste meble szpitalne. Producenci bardziej zaawansowanych technicznie produktów należą w całości lub w części do zagranicznych inwestorów.

Wietnam importuje około 95% potrzebnych materiałów i urządzeń medycznych. Obok USA, Japonii i Chin jednym z najważniejszych dostawców medycznych są Niemcy. Polski eksport produktów farmaceutycznych i leczniczych stanowi 15% całego eksportu, czyli około 30 mln USD.

Jakość produktów ma duże i stale rosnące znaczenie. Wyzwaniem pozostają usługi (w szczególności konserwacja i naprawa) oraz szkolenia. Dobrze wyszkolony personel, który samodzielnie zadba o prace konserwacyjne i naprawcze, należy do rzadkości. Często zdarza się, że urządzenia przestają działać po krótkim czasie z powodu braku staranności lub niewłaściwej obsługi. Zdaniem obserwatorów, strona wietnamska często nie chce płacić za takie usługi i niechętnie podpisuje kontrakty na usługi, szkolenia i utrzymanie sprzętu.

Na tle innych państwa azjatyckich procedura przywozu technologii medycznej jest prosta. Zezwolenie na dopuszczenie do obrotu wymagane przy przywozie można uzyskać za pośrednictwem Ministerstwa Zdrowia w ciągu trzech miesięcy. Oddziały zagranicznych przedsiębiorstw mogą samodzielnie importować towary, pod warunkiem, że posiadają odpowiednią licencję. Nie można jednak przywozić używanych urządzeń medycznych.

PODOBAŁO SIĘ? PODZIEL SIĘ NA FACEBOOKU