Rolnictwo i rynek spożywczy w Indiach

Na indyjskim rynku działają zarówno globalni potentaci tacy jak Danone, Nestle, Kraft Foods, Mondelez International, czy Heinz, jak i mniejsze firmy szukające szansy w różnych niszach. Np. austriacki koncern spożywczy Agrana kupił zakład przetwórstwa owoców w zachodnich Indiach. Agrana produkuje m.in. cukier, skrobię, przetwory owocowe i koncentraty soków owocowych. Równolegle z przejęciem obiektów w Indiach Zachodnich w 2016 roku Grupa otworzyła laboratorium badawczo-rozwojowe oraz biuro administracyjne w oddalonym o 50 km Pune. Brytyjska Britannia Industries jest z kolei jednym z największych przedsiębiorstw w krajowym przemyśle ciastkarskim. Do 2019 r. spółka planuje rozbudowę i zainwestowanie równowartości 70,1 mln USD w zakłady produkcyjne w Guwahati (Assam), Andhra Pradesh i Gujarat. Ponadto spółka zamierza wybudować zaplecze badawczo-rozwojowe. Przewiduje się, że koszt projektu wyniesie kolejne 31,1 mln USD.

Przemysł przetwórstwa żywności stoi przede wszystkim przed wyzwaniem poprawy mechanizmów bezpieczeństwa żywności i zapewnienia jakości, takich jak Total Quality Management (TQM), w tym ISO 9000, ISO 22000, Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli (HACCP), Dobra Praktyka Produkcyjna (GMP) oraz Dobre Praktyki Higieniczne (GHP).

Sytuacja w indyjskim przemyśle spożywczy pomału wraca do normy po konsekwencjach demonetyzacji. W perspektywie średnioterminowej wzrost będzie oparty na rządowym wsparciu przemysłu. Obecna reforma podatkowa (wprowadzenie jednolitego podatku od towarów i usług, GST) powinna sprzyjać inwestycjom. Przede wszystkim rosnący popyt na obszarach wiejskich będzie napędzał rozwój sektorów.

Decyzja o demonetyzacji, czyli wycofaniu około 80 procent banknotów z obiegu w listopadzie 2016 roku mocno uderzyła w handel i pośrednio przemysł spożywczy, gdzie zakupy dokonywane są głównie za pomocą gotówki. W okresie od kwietnia 2016 r. do lutego 2017 r. wskaźnik produkcji przemysłowej w zakresie produkcji żywności i napojów wykazał spadek o 6,9 procent w stosunku do analogicznego okresu roku ubiegłego. Podczas gdy wydatki na podstawową żywność zmniejszyły się tylko nieznacznie, wydatki na produkty takie jak cukier, słodycze oraz mięso zostały ograniczone. Konkretne dane dotyczące sprzedaży nie są jednak jeszcze dostępne.

Rząd indyjski stara się stymulować szybkie ożywienie gospodarcze po negatywnych skutkach demonetyzacji. W budżecie na lata 2017/18 szczególną uwagę zwrócono na grupy o niższych dochodach i rolników, którzy bardzo ucierpieli z powodu niedoboru środków pieniężnych, oferując im programy pomocowe i ulgi podatkowe. Na przykład o prawie 24 procent zwiększono środki przeznaczone na walkę z ubóstwem. Łącznie na wsparcie najuboższych grup ma zostać wydanych ok. 27,9 mld USD. Rząd ma nadzieję, że zwiększy to gotowość ludności wiejskiej do zwiększenia konsumpcji.

Długoterminowe perspektywy dla całego przemysłu spożywczego pozostają pozytywne. Sektor spożywczy jest częścią kampanii "Make in India", w ramach której nacisk kładzie się na rozwój przemysłu wytwórczego. Celem jest zwiększenie udziału branży w całym rynku z obecnych 1,5 do 3 procent. Aby osiągnąć ten cel rząd Indii ogłosił 101 nowych projektów dotyczących chłodni składowych o wartości inwestycji około 480,7 mln USD. Ministerstwo Przemysłu zapewnia na te projekty wsparcie finansowe w wysokości do 130 mln USD. Rząd promuje również tworzenie megaparków żywnościowych, które zapewniają producentom infrastrukturę do pakowania, transportu i chłodzenia. W sumie takich parków jest 42, z czego osiem projektów funkcjonowało już w maju 2017 roku.

Gusta i preferencje konsumentów

Zgodnie z zasadami hinduizmu dwadzieścia do trzydziestu procent ludności Indii to wegetarianie. Hinduiści, którzy jedzą mięso, zazwyczaj robią to oszczędnie, z wyboru lub z powodu niedoboru dostaw i dystrybucji, a spożycie wołowiny (mięsa krowiego) jest kwestią tabu wśród Hindusów, Dżinistów i Sikhów, którzy stanowią ponad 80 procent populacji Indii. Ponadto żywność nie wegetariańska (np. kurczak, jagnięcina) nie jest spożywana podczas dni specjalnych lub obrzędów religijnych. Duża populacja muzułmanów w Indiach (szacowana na 160 milionów) nie spożywa wieprzowiny i je Halalal. Wielu wegetarian w Indiach może nie jeść mięsa lub drobiu w domu, ale może je spożywać w restauracjach lub zakładach gastronomicznych.

Liczba i zróżnicowanie konsumentów ma ogromny wpływ na różne sektory rynku. Generalnie, ludność uboższa zamieszkująca tereny wiejskie i małe miasta szuka lokalnych towarów, podczas gdy mieszkańcy dużych miast, zwłaszcza młoda klasa średnia jest otwarta na nowinki z zagranicy. Niezależnie od miejsca zamieszkania i grubości portfela tradycja ma ogromny wpływ na indyjskie nawyki konsumpcyjne. Tradycyjni konsumenci indyjscy wolą małe sklepy z jedzeniem niż duże supermarkety; wolą świeże niż mrożone, ponieważ ich przekonania konsumenckie zakładają, że smak i jakość pochodzi ze świeżych produktów i składników; oraz wolą domowe posiłki gotowane od potraw gotowanych w restauracji lub pakowanych w puszce.

Ogólnie rzecz biorąc, Hindusi preferują świeżo ugotowane produkty, tradycyjne przyprawy i lokalne składniki. Wzrasta jednak akceptacja pakowanych, wygodnych i gotowych do spożycia produktów żywnościowych, zwłaszcza wśród młodych konsumentów oraz miejskiej klasy średniej i wyższej.
Wielu Hindusów jest chętnych do spróbowania nowych potraw podczas jedzenia poza domem, ale często wracają do tradycyjnej kuchni w domu.

Do importowanych produktów spożywczych często spotykanych w sklepach detalicznych należą owoce i orzechy suche, ciasta i mieszanki ciast, czekoladki i syropy czekoladowe, przyprawy, herbatniki/ ciastka, soki owocowe w puszkach, zupy w puszkach, makarony i sosy, oliwa z oliwek, popcorn, chipsy ziemniaczane, konserwowane ryby i warzywa, ketchup i inne sosy, płatki śniadaniowe, jak również świeże owoce, takie jak jabłka, gruszki, winogrona i kiwi.

Indyjscy konsumenci mają bardzo tradycyjne nawyki w zakresie zakupów żywności. Korzystają z różnych małych osiedlowych sklepów (kirana), takich jak piekarnie i rzeźnie, jak również sprzedawców obwoźnych. Większość artykułów suchych i artykułów gospodarstwa domowego są kupowane w rodzinnych sklepach znajdujących się na prawie każdej ulicy. Zwykle oferują one dostawy do domu i miesięczny system kredytowy. Sklepy te stanowią ponad 98% sprzedaży żywności w Indiach.

Młodzi konsumenci z miast coraz częściej dokonują zakupów za pośrednictwem platform handlu elektronicznego. Konsumenci w dużych miastach zaczynają także zwracać uwagę na zdrowe produkty o niższej zawartości węglowodanów, niskiej zawartości cholesterolu w olejach jadalnych np. przekąski i herbatniki z zerową zawartością tłuszczu trans, szczupłe mleko, pełnoziarniste produkty pszenne itp.

Większość decyzji o zakupie i zakupie żywności podejmują kobiety. W gospodarstwach domowych, które mogą sobie pozwolić na wynajęcie pomocy, zakupy często robią pracownicy domowi.
Dostępność wielu świeżych produktów spożywczych, w szczególności owoców i warzyw, jest sezonowa, a ludzie przyzwyczajeni są do dostosowywania diety do pory roku. Typowe indyjskie gospodarstwo domowe będzie regularnie dokonywało zakupów mąki pszennej, nasion roślin strączkowych, ryżu, olei jadalne, chee (masło klarowanego), przetworów mlecznych (mleko, masło, jogurt, paneer (ser twarogowy), marynat, przekąsek dżemów i sosów. Większość paczkowanych artykułów spożywczych sprzedawana jest w małych pojemnikach, aby utrzymać niskie ceny i pomieścić ograniczoną przestrzeń magazynową.

Wołowina na cenzurowanym w całych Indiach

Od marca 2015 r. spożycie wołowiny w stanie Maharasztra jest oficjalnie zakazane. Każdy, kto narusza prawo, podlega karze grzywny i pozbawienia wolności do pięciu lat. Ponad 80 procent ludności Indii wyznaje hinduizm, w którym krowy są uważane za święte. Ubój jest zatem zakazany nie tylko w Maharasztrze, ale również w wielu innych stanach indyjskich. Zakaz może zaskakiwać, ponieważ Indie stały się w ostatnich latach jednym z największych eksporterów wołowiny na świecie. Chociaż ubój krów jest zakazany w dużych częściach Indii, w niektórych regionach dopuszcza się do sprzedaży i konsumpcji woły, byki i bawoły. Głównymi rynkami docelowymi są Stany Zjednoczone, Europa, państwa Zatoki Perskiej i Azja Południowo-Wschodnia. W ostatnich latach wymagania regulacyjne rządu Indii stały się jednak jeszcze bardziej rygorystyczne.

26 maja 2017 r. Indie wydały krajowy zakaz sprzedaży krów przeznaczonych do uboju. Ten krok ma daleko idące konsekwencje i jest przedmiotem wielu kontrowersji w samych Indiach. W przyszłości całe bydło i wielbłądy będzie można sprzedawać wyłącznie rolnikom, którzy przedstawią dokumenty potwierdzające, że są uprawnieni do zakupu. Rolnicy ci muszą najpierw podpisać deklarację z Animal Market Committee, w której oświadczają, że nie będą odsprzedawać zwierząt do uboju.

Alkohole

Rynek napojów alkoholowych w Indiach wzrastał w ciągu ostatnich dziesięciu lat w tempie 10-15 procent rocznie. Według badania przeprowadzonego przez instytut badawczy Future Market Insights, tylko w 2016 roku Hindusi wypili 8 miliardów litrów alkoholu. Większość konsumentów pochodzi z Bombaju (32 procent), New Delhi i Goa (po 20 procent), Bengaluru (18), Pendżabu (6) i Pune (4). Najważniejszymi kanałami sprzedaży są pięciogwiazdkowe hotele, kluby i dyskoteki. Perspektywy dla branży są jednak niepewne, ponieważ rząd indyjski podejmuje zdecydowane środki regulacyjne w celu ograniczenia spożycia alkoholu. I tak od kwietnia 2017 r. alkohol nie może być sprzedawany w promieniu 500 metrów od dróg krajowych i autostrad. Środek ten ma na celu poprawę bezpieczeństwa drogowego na indyjskich drogach.

Opracowano na podstawie materiałów United States Department of Agriculture, Indian Equity Brand Foundation, Ministerstwa Rolnictwa Indii.