Skomentuj 
Podziel się!
Udostępnij
Twittnij
Wyślij
Drukuj
Początek tego roku za sprawą suszy i kryzysu pandemicznego przyniósł w regionie Azji południowo-wschodniej obawy o to, czy w nadchodzącym roku zbiory pozwolą zapewnić ponad 650 mln ludności krajów regionu wystarczającą ilość żywności. Regionalni eksporterzy zaczęli ograniczać handel, by zapewnić wystarczającą jej ilość na rynku wewnętrznym. W wyniku współpracy na poziomie ASEAN-u, ryzyko zostało przynajmniej na razie zażegnane.
Co więcej, region doświadczył w tym roku okresu suszy, który spowodował mniejsze niż zwykle plony. Spowodowane jest to niższą sumą opadów opadów w regionie niż zazwyczaj, co związane z ubiegłorocznym silnym zjawiskiem El Niño. Przynosi ono obfite deszcze na wschodnim, amerykańskim wybrzeżu Pacyfiku, pozostawiając zachodnie krańce oceanu z niedoborami wody.
Dodatkowo w górnym odcinku największej rzeki regionu, czyli Mekongu, w ciągu ostatnich paru lat powstało jedenaście elektrowni wodnych ufundowanych przez Chiny. To Państwo Środka kontroluje obecnie wody w dolnym biegu rzeki, okresowo zmniejszając jej ilość w dolnym odcinku. To odcięło część pól od odpowiedniego nawodnienia i obniżyło plony, jak i znacząco zmniejszyło populacje ryb.
Niski poziom zbiorów oraz niepewność w obliczu pandemii skłoniły część krajów, np. Wietnam czy Kambodżę, do wprowadzenia w marcu zakazu eksportu ryżu. Te decyzje wypchnęły ceny surowca na najwyższy poziom od dekady. Spotkało się to z mocną reakcją innych państw południowo-wschodnioazjatyckiej organizacji regionalnej ASEAN, które potrzebują stałego importu żywności, jak Singapur, Filipiny czy Indonezja. Podobne protekcjonistyczne środki zostały także wprowadzone w handlu innymi towarami żywnościowymi, a także zakłóciły wiele regionalnych łańcuchów dostaw.
Czytaj także: Kraje południowo-wschodniej Azji reagują na wzrost znaczenia Chin
W celu ograniczenia dalszych perturbacji na rynku żywnościowym, ministrowie rolnictwa ASEAN wydali wspólne oświadczenie zapewniające o potrzebie umocnienia bezpieczeństwa żywieniowego podczas pandemii. Wspólne rozmowy finalnie doprowadziły w maju do usunięcia wprowadzonych zakazów eksportu ryżu oraz usunęły inne przeszkody blokujące łańcuchy dostaw niektórych produktów.
Choć obecnie bezpieczeństwo żywnościowe regionu wydaje się niezagrożone, cała sytuacja obrazuje dodatkowe ryzyka w wymiarze regionalnym i globalnym. Kombinacja czynników epidemiologicznych, nieregularnych opadów spowodowanych zmianami klimatu oraz polityki wodnej może doprowadzić do napięć w ASEAN. W wypadku braku współpracy krajów regionu, regionalne i globalne łańcuchy dostaw strategicznych produktów, w tym żywności, mogą zostać przerwane w wyniku jednego z tych czynników lub ich kombinacji.
Więcej komentarzy na temat Azji znajdą Państwo na stronie Instytutu Boyma
DODAJ NOWY KOMENTARZ
